از مادر ترزا تا مرلین مونرو؛ با الهام‌بخش‌ترین زنان تاریخ آشنا شوید
این روزا، کمپین‌ها و سازمان‌های وابسته زیادی در سراسر دنیا در مورد برابری حقوق زنان و مردان و دفاع از مقام زن فعالیت می‌کنن. این در حالیه که زنان پردل و جربزه و منحصربه‌فردی در تاریخ زندگی می‌کردن که تونستن با توانایی‌های بی‌مثل خود دنیا رو تغییر بدن و تغییر‌های خیلی عجیبی در نگاه دنیا به زنان بسازن.
از بانوی چراغ‌به‌دست، مادرِ پرستاری مدرن، فلورانس نایتینگل گرفته تا ماری کوریِ بزرگ که اولین دانشمند زن و تنها زنی که دو بار جایزه علمی نوبل گرفت واسه آشنایی با ۱۰ زن الهام‌بخش تاریخ که دنیا رو تغییر دادن تا انتهای این مطلب با ما همراه باشین.
۱- فلورانس نایتینگل (Florence Nightingale): از سال ۱۸۲۰ تا سال ۱۹۱۰
فلورانس نایتینگل، مشهور به بانوی چراغ‌به‌دست، پرستار و ریاضی‌دان و آماردان بزرگ انگلیسی و بنیان‌گذار حرفهٔ پرستاری مدرن بود.
پرستار.
فلورانس نایتینگل همه زندگی خود رو وقف پیشه‌اش کرد که پرستاری بود. اون جون سربازان بسیاری رو در طول جنگ کریمه از مرگ نجات داد و به شغل شریف پرستاری چهره‌ای تازه بخشید. پرستاری واسه نایتینگل فقط یه شغل نبود، بلکه اون همه زندگی و عمر و وجود خود رو وقف کمک به بیماران کرد.
داستان فلورانس نایتینگل بسیار شنیدنیه. پدر اون یکی از اعضای تسلط‌زاده دربار بود اما فلورانس کوچیک با اینکه در ناز و نعمت به سر می‌برد اما از همون کودکی عزمشو جزم کرد خود رو وقف خدمت به بیماران و بی‌پناهان کنه.
همین امر دلیل شد تا از خونواده رانده شه و پدر و مادرش از اون متنفر شن.
فلورانس در اون دوران مدعی بود از طرف خدا به اون الهام شده که اون مکتبی رو پایه‌گذاری و سرنوشت مرگبار بیماران رو از این رو به اونو می کنه.
همین اشاره الهی کافی بود تا فلورانس همه زندگی‌اش رو در خدمت بیماران بگذرونه.
سال ۱۸۵۳، با شروع جنگ کریمه میان امپراتوری عثمانی و روسیه، فلورانس از وزیر جنگ انگلیس درخواستِ وسایل و امکانات بهداشتی کرد و بعد با همراهی ۳۴ پرستار زن، با جربزه تموم، پا به اعماق خاک ترکیه گذاشت و به کمک مجروحان شتافت. این اولین باری بود که یه زن به شکل رسمی اجازه می‌یافت که در ارتش فعالیت کنه.
به فلورانس نایتینگل لقب «بانوی چراغ‌به‌دست» داده شده، چون اون با تحمل بی‌خوابی در تموم طول شب بالای سر بیماران می‌گشت و ضمن درمان، به اون‌ها دلداری می‌داد. اون با فعالیت‌های مستمرش به شخصیتی مهم در بهتر شدن وضعیت سلامتی سربازان در دوران جنگ تبدیل شد که تأثیری عمیق در سطح جهانی برجا گذاشت.
نایتینگل، اولین مدرسه عالی آموزش پرستاری رو سال ۱۸۶۰ در بیمارستان سن توماس لندن راه‌اندازی و مدیریت کرد.
بیمارستان‌هایی که اون ساخت برابر استاندارد و الگوی بهداشتی بود و طبقات جور واجور اون به بخش‌های خاصی مثل زنان و زایمان، روان، کودکان، و جراحی اختصاص داشت.
۲- ماری کوری (Marie Curie): از سال ۱۸۶۷ تا سال ۱۹۳۴
ماری کوری فیزیکدان و شیمی‌دان لهستانی-فرانسوی بود.
دانشمند، مخترع.
ماری کوری در اختراع و پیشرفت اولین دستگاه اشعه ایکس جهان نقش بسیار مهمی داره؛ دستگاهی که در پیشرفت علم پزشکی تاثیر خیلی عجیبی داشته.
نام اصلی ماری کوری، ماریا اسکلودوسکا کوری بود که در شهر ورشو (پایتخت لهستان) در رشته فیزیک لیسانس گرفت و فقط یه سال بعد تونست مدرک کارشناسی در رشته ریاضیات رو هم به دست بیاره.
ماری کوری اولین زنیه که برنده جایزه نوبل شد.
اونم اینکه اولین دانشمند و تنها زنیه که دو بار جایزهٔ علمی نوبل دریافت کرده‌است و تنها فردیه که دو جایزه نوبل رو در دو رشته جور واجور کسب کرده‌است.
ماری کوری، در جنگ جهانی اول اولین مرکز درمانی نظامی رادیو پزشکی رو درست کرد.
موفقیت‌های این زن موفق و بزرگ کشف دو عنصر، پولونیم و رادیومه. کشف رادیوم موجب تغییر‌های اساسی در علم بشر درباره خواص و ساخت ماده شد و منتهی به شناخت و رسیدن به انرژی اتمی شد.
البته همین ماده موجب مرگ ماری کوری شد؛ اون به دلیل تحقیق روی رادیوم (که به خاطر انتشار پرتو ایکس که ماده‌ای سرطان‌زا هستش) در سن ۶۶ سالگی در اثر دچار شدن به سرطان خون درگذشت.
۳- مادر ترزا (Mother Teresa): از سال ۱۹۱۰ تا سال ۱۹۹۷
اگنس گونجا بویاجیو، معروف به مادر ترزا، راهبه کاتولیک آلبانیایی و موسس جمعیت مبلغان خیریه در هند بود.
راهبه.
به زبون ساده می‌توان گفت که مادر ترزا نماد و تجلی از خودگذشتگی و فداکاریه. اون همه زندگی و عمر خود رو صرف کمک به مردم بی‌پناه و فقیر کرد.
واسه همه اقدامات بشردوستانه‌اش هم در سال ۱۹۷۹ میلادی برنده جایزه صلح نوبل شد.
جالبه بدونین پاپ فرانسیس رهبر کاتولیک‌های جهان، در روز چهارم سپتامبر ۲۰۱۶ مادر ترزا رو رسما «قدیس» اعلام کرد.
مادر ترزا از زمان کودکی عاشق داستان‌هایی در مورد زندگی مبلغین و خدمات اون‌ها بود. همین امر دلیل شد تا در سن ۱۸سالگی خونه رو ترک کرده و به عضویت گروه خواهران لورتو در بیاد. آگنس در اول واسه یادگیری زبون انگلیسی به لورتو ابی در راتفارنهام ایرلند رفت، چون خواهران لورتو از زبون انگلیسی واسه آموزش به کودکان در هند استفاده می‌کردن.
اون فعالیت رسمی خود به عنوان راهبه رو به صورت رسمی در ۱۴ می ۱۹۳۷ با تدریس در یکی از مدرسه‌های صومعه لورتو در شرق کلکته شروع کرد.
هر چند که ترزا از آموزش دادن لذت می‌برد اما فقر گستردهٔ حاکم بر کلکته شدیدا اونو آزار می‌داد. همین باعث شد تا دیر رو ترک کنه و به مردم فقیر در حالی که در میان اون‌ها زندگی می‌کرد کمک کنه.
اون به پرستاری از افراد بینوا و قحطی زده روی آورد. البته این کار مشقات بسیاری واسه مادر ترزا بدنبال داشت طوری که ۵ سال اول بارها دچار شک و دودلی شده بود اما در آخر در برابر وسوسه واسه برگشت به زندگی تقریبا راحت در دیر غلبه کرد.
فعالیت‌های مادر ترزا به هند محدود نشد و در سطح جهانی با موضعی سفت با مخالفت در برابر سقط جنین و طلاق پرداخت و شعارش این بود که: «مهم نیس اون‌ها چه می‌می گن، شما باید اون‌ها رو با لبخند و کار خود تغییر بدین.»
مادر ترزا واسه همکاری و کمک به نقاط جور واجور سفر می‌کرد. از جمله واسه مقابله با گرسنگی به اتیوپی، در فاجعه چرنوبیل واسه کمک به آسیب دیدگان پرتوهای هسته‌ای و کمک به قربانیان زمین‌لرزه ۱۹۸۸ ارمنستان به این مناطق سفر کرد.
۴- کلارا بارتون (Clara Barton): از سال ۱۸۲۱ تا سال ۱۹۱۲
کلارا بارتون در شهر آکسفورد از ایالت ماساچوست آمریکا به دنیا اومد
معلم، پرستار.
کلارا بارتون دختری بسیار کمرو و خجالتی بود. وقتی اون ۱۶ ساله بود یه روانشناس به اون پیشنهاد داد تا واسه غلبه به کمرویی اش تدریس کنه و بارتون به مدت ۱۰ سال به شغل شریف معلمی مشغول بود. اما در همین میان احساس کرد جامعه چقدر به یه مدرسه رایگان نیاز داره و خودش یکی از اولین مدارس دولتی رایگان رو در آمریکا راه اندازی کرد.
اونم اینکه موسس صلیب سرخ آمریکا هم بود. داستان از این قراره که کلارا بارتون در آوریل سال ۱۸۶۱ همزمان با جنگ داخلی آمریکا کارش رو شروع کرد.
اون هنگام این نبردها یه آژانس واسه جمع‌بیاری و پخش مناسب منابع به سربازان زخمی تأسیس کرد و به هردو جبهه شمال و جنوب کمک رسانی می‌کرد.
بعد از جنگ اون به شخصیت محبوب و قابل احترامی در سراسر آمریکا تبدیل شد.
کلارا برتون در خیلی از کنفرانس‌های بین المللی صلیب سرخ نمایندگی آمریکا رو رو دوش داشت و در سالهای بعد فداکاریهای زیادی واسه نجات مردم بعمل آورد.
اون هیچوقت ازدواج نکرد و آخرسر در ۱۲ آوریل ۱۹۱۲ یعنی در سن ۹۰ سالگی در شهر گلن آکور در گذشت.
۵- مرلین مونرو (Marilyn Monroe): از سال ۱۹۲۶ تا سال ۱۹۶۲
نورما جین مورتنسون، معروف به مِریلین مونرو بازیگر، خواننده و مانکن مشهور آمریکایی بود.
هنرپیشه.
مرلین مونروی هنرپیشه بیشتر نقش شخصیت‌هایی رو رو دوش می‌گرفت که به «بلوند احمق» شهره شدن. اما اون آخرسر تونست بر این لقب سطح پایین غلبه کنه و با فعالیت‌هایی در بخش حقوق مدنی و برابری آدم‌ها فارغ از رنگ پوست و نژاد، به عنوان یه فعال اجتماعی هم مشهور شه.
مریلین مونرو از پول‌سازترین ستارگان عصر خود بود و تأثیرگذاری‌هاش در فرهنگ بیشتر از اون یه شمایل فرهنگی ساخته‌است.
مرلین مونرو در ۹ سالگی به یتیم‌خونه سپرده شد و بعد در طول سال‌ها سرپرستی اون به ۱۱ خونواده جور واجور سپرده شد.
بعد از اون چندین ازدواج ناموفق داشت. اون یکی از مشهورترین ستارگان سینما، نماد جذابیت جنسی و ستاره پاپ در قرن بیستمه. بعضی اونو جذاب‌ترین زن قرن بیستم دونسته‌ان و به باور رابین میور اون پر عکس‌ترین چهره زن دنیاس.
مونرو در گروه اولین فمینیست‌ها قرار می‌گیرد. مریلین کنترل کامل بر تصویر خود در رسانه داشت و به ایجاد شرکت جفت و جور فیلم واسه مقابله با سیستم نابرابر و شدیدا جنسیت‌زده و مردسالار هالیوود پرداخت.
مریلین خود رو سوسیالیست می‌دونست و از جنبش مدنی آمریکا پشتیبانی می‌کرد. اون همیشه می‌گفت که شهرتش رو مدیون مردمه و نه هالیوود.
زندگی اون روی پرده، یه زندگی رؤیایی بود که سینما ساخته بود، اما در دنیای واقعی مشکلات و فرق‌هایی داشت که مردم از مرلین مونروی محبوبشون انتظار نداشتن. مریلین مونرو از مریضی مشکل دوقطبی رنج می‌برد. بعضی وقتا دچار افسردگی شدید بود و بعضی وقتا خوشحال بود.
مرلین مونرو در تاریخ ۵ اوت ۱۹۶۲ میلادی، در کالیفرنیا درگذشت. دلیل مرگ ایشون، «مصرف زیادتر از اندازه داروی خواب‌آور» ذکر شد.
